Pauken, pauken, pauken

Wracając w piątek z pracy zastanawiałam się intensywnie  jak spędzić ten weekend.

Żeby było i miło i sympatycznie i relaksująco... Plany krzyżował mi ból głowy, który wprawdzie po różowej tabletce od Iw ustąpił... nie mniej jednak byłam pewna że powróci, bo zazwyczaj trwa trzy dni. 

Nie mniej jednak chciałam coś wymyślić.

Problem zniknął jak bańka mydlana, gdy wieczorem odbierając pocztę mailową od mojej lektorki z niemieckiego otrzymałam listę z tematami na semestralny egzamin. A ten  zbliża się wielkimi krokami.Właściwie już jest - w czwartek. Wprawdzie już dużo wcześniej była mowa o sprawdzianie, ale do ostatnich zajęć byłam przekonana, że to będzie teścik li tylko  z ostatniego rozdziału... a tu proszę. Niespodzianka.

Mało tego nie ma, a  kto na codzień języka obcego nie używa, ten wie, że słówka z głowy lubią wymykać się błyskawicznie... pomimo tego, że wszelkich starań się dokładało, by je tam swego czasu  umieścić...

Robię więc sobie kawkę (z miodem)  podkasuję rękawy, obkładam się książkami, ćwiczeniami, słownikami...biorę długopis do ręki...  i ....
....z ochoczo zabieram się  roboty... :)

Ps. o 6 rano w wolną sobotę obudził mnie świdrujący ból głowy. Tym razem wrzuciłam w siebie białą tabletkę i czekałam aż zacznie działać.  Obudziłam się o 9.35. Tak długo to nawet po imprezach nie zdarzyło mi się sypiać. Wkuwanie zatem zaczynam z poślizgiem.