o mnie...
Stardust wciągnęła mnie w tenże łańcuszek. Polega on na napisaniu
w punktach lub w dowolnej formie o sobie w sposob ujawniajacy fakty, upodobania, zboczenia, usterki techniczne itp. itd. autora, o ktorych jeszcze czytelnicy bloga nie wiedza. Co moi czytelnicy już o mnie wiedzą, a czego nie - sama nie bardzo wiem, ale zaczynam:
1. Nie znoszę surowej cebuli. Ani smaku, ani zapachu. Potrafię wygrzebywać ją z hamburgera, jeśli przez nieuwagę nie zgłosiłam, że ma być bez. Zapach wyczuwam nawet z dużej odległości. Natomiast smażona, czy duszona cebulka - mniam mniam.
2. Przesadnie dbam o rzeczy, które mi się bardzo podobają. Np.przez 10 lat deskę do prasowania ustawiałam na ręczniku, by nie porysowała paneli (drugich takich wymarzonych w sklepie do tej pory nie znalazłam).
3. Jestem przewrażliwiona na punkcie mojej Stokrotki. Jadąc wyciszam radio i wsłuchuję się, czy nie wydaje odgłosów innych niż powinna (choć tak naprawdę nie mam wielkiego pojęcia jakie powinna wydawać).
4. Lubię mieć porządek w bagażniku. Wszystko musi być na swoim miejscu.
5. Nie znoszę niepunktualności. Wolę przyjść godzinę wcześniej niż 10 minut się spóźnić.
6. Kolorowe ściany podobają mi się w mieszkaniach innych. W moim malutkim eM lubię biel i delikatne odcienie szarości i srebra. Swego czasu pomalowałam (za namową kolegi:koloru w życiu Ci trzeba) na zielono pokój Pierworodnego. Odblask bijący spod drzwi tak mnie denerwował, że dwa dni później przemalowałam go na srebrzyste żytko.
7. Doskonale potrafię bawić się we własnym towarzystwie. Sylwester spędzony z książką nie wywołuje we mnie poczucia niespełnienia i samotności. Nie mniej jednak:
8. Czuję się niekomfortowo przebywając w sparowanym towarzystwie (no, chyba, że je dobrze znam).
9. Dziką satysfakcję mam nabywając umiejętności, zarezerwowanych wyłącznie dla mężczyzn. Potrafię naprawić spłuczkę, wymienić syfon pod zlewem, użyć młotowiertary, czy wyrzynarki, wymienić armaturę w łazience.
10. Do bólu nie ufam fachowcom. Zazwyczaj traktują mnie jak blondynkę (bo niby na czym baba może się znać) i usiłują wcisnąć kit. Dlatego:
11. Potrafię godzinami przesiedzieć w internecie i wyszukiwać informacji na temat tego, co chcę kupić, naprawić. Szukam wtedy "haczyków" wszędzie. Nawet tam, gdzie ich nie ma.
12. Od lat jestem pełna kompleksów jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny. Potrafię wyliczyć wszystkie moje ułomności począwszy od palców stóp na czubku głowy kończąc (nie omijając przy tym żadnej części ciała). Kumulacja jednym słowem:).
13. W zeszłym rok, razem z koleżankami przesłałyśmy sobie do pracy kurierem po bukiecie tulipanów. Tak na, wszelki wypadek, gdyby koledzy zapomnieli.
I już kliknęło się trzynaście.
Miałam wątpliwości zaczynając... bałam się, że nie wymyślę nawet 5 moich usterek technicznych. Wystarczyło jednak ułożyć palce na klawiaturze i... proszę....
Wyszło na to, żem Dziwaczka.
Zapraszam do zabawy:
Gosię-sz
Lelevinę
Elę
Madame
aeljot
Dzisiejsze ziarnka:
:) głowa już nie boli
:) kosteczki ptysiowe
Zdjęcie znalezione Tutaj.
Coraz częściej miewam pierońskie weekendowe bóle głowy (mam nadzieję, że li tylko migrenowe). Czasu na lekarza oczywiście - brak. 
Ptaszki ćwierkają nie tylko o wiośnie.
Nauka Jazdy odbywa się toyotą Yaris, samochodem, na których zdawane są egzaminy państwowe we wszystkich śląskich ośrodkach WORD'u. 
a nawet całkiem sporo ofiarowała mi w te mroźne dni Ela Garbarczyk-Ponimasz właścielka bloga scenki. 
Z zaplanowanej na dzisiaj robot zrobiłam NIC. Wciąż napływały kolejne faksy, ludzie tłumnie przewijali się przez biuro, rzucając na biurko obstawione kubkami z kawą, Lieferscheiny do napisania, delegacje do rozliczenia, teksty do tłumaczenia, rysunki do skanowania, opisania i przesłania dalej...kontrahenci wrzucali do skrzynki reklamacje -najczęściej bezpodstawne, a pochłaniające czas na ich wyjaśnienia. Obłęd. Jednym słowem. Obłędne też w tym wszystkim było dzisiaj to, że trzymałam fason jak nigdy w takich sytuacjach (moją robotę pewnie będę musiała podgonić w nadgodzinach - niepłatnych dodam - a to zawsze wywołuje u mnie postawę samoobronną - warczę) i załatwiałam wszystkie sprawy od ręki. I to nawet z uśmiechem. Może to efekt uboczny tabletek przeciwbólowych, których nałykałam się przez weekend, z powodu tradycyjnej trzydniowej migreny, stanu podgorączkowego, z którym walczę od dwóch dni...zaszklonych z przemęczenia oczu, czy może 14 stopniowy mróz zmroził dziś o świcie to moje bardziej pyskate "ego"...
W związku z jutrzejszą PLN-ową trzydziestomilionową kumulacją w dużym lotku, pilnie poszukuję na obszarze całego terytorium Rzeczpospolitej Polskiej sprawnego automatu lotto. 
Pewna para w średnim wieku z północnej części USA zatęskniła w środku zimy do ciepła i zdecydowała się pojechać na dół, na Florydę i zamieszkać w hotelu, w którym spędziła noc poślubna 20 lat temu. Mąż miał dłuższy urlop, pojechał więc o jeden dzień wcześniej. Po zameldowaniu się zauważył, że w recepcji jest komputer. Postanowił więc wysłać maila do żony. Niestety wpisując adres pomylił się o jedną literę. Mail znalazł się w ten sposób w Houston u pewnej wdowy, która wróciła właśnie z pogrzebu męża i chciała sprawdzić czy na poczcie elektronicznej są jakieś kondolencje od rodziny i przyjaciół. 
Szef uwielbia strzelać. Szczególnie wtedy, gdy sam uprzednio rozezna sprawę, i potem patrzy jak sprawca, choć ja rzekłabym raczej ofiara, wije się w gąszczu tłumaczeń. Nauczyłam się w takich sytuacjach prosić o czas na merytoryczne przygotowanie. 
Fajnie o 4 zameldować się przy swoim biurku w pracy. 
Odpowiem krótko: SKOŃCZONĄ. 
Odwiedził nas kontrahent. Bardzo go lubimy. Nie tylko dlatego, że wpłaca nam zazwyczaj grubszą gotówkę do kasy, ale przede wszystkim dlatego, że w czasie swych wizyt każda z nas zostaje obdarowana przez niego lizakowym sercem. Zazwyczaj dużo mówi, jeszcze więcej się śmieje...Jest pogodny, pomimo tego, że sporo w życiu przeszedł.
"Słyszysz"? 
Swego czasu razem z Natką szłyśmy przez jeden z wrocławskich mostów. Ten był inny niż przeróżnistej wielkości, gatunku, jakości... na każdej z nich były wyryte, napisane, wygrawerowane, wydrapane, naklejone imiona pary (zakochanych, jak wywnioskowałyśmy) i data. 
Macie czasem tak, że kupujecie sobie coś, bo wydaje się w danym momencie niezbędne i jesteście przekonani, że regularnie będzie używane. Po czym wydajecie konkretną kwotę - cieszycie oczy nową rzeczą po czym... wkładacie do szafy, na półkę... i tyle by tego było?
Usilnie próbuję przepędzić myśli o tym, co jeszcze dziś powinnam zrobić, w jakiej kolejności i dlaczego z tym wszystkim (jak zwykle) nie zdążę przed poniedziałkiem.
