Pojęcie względne

Kilka dni temu otrzymałam sms:

Wiosny w tym roku nie będzie:(

Jeszcze wcześniej Iwi stwierdziła ty, ty to lepiej nie kupuj w tym roku półbutów tylko od razu sandały

Do kurczaczka! czyżby to miała być Prawda?

We wczorajszych ziarnkach napisałam, o czarowaniu wiosny. Czaruję i czaruję. I nic.

Zaklęcia mi się pochromoliły czy co? Toż niemożliwe, bym z wprawy wyszła. Z siebie i owszem, czasem, wychodzę, ale żeby tak od razu z czarowania? Efekty proszę:

Dujet wietier i deszcz o szyby dzwoni i dzwoni i dzwoni. Nawet ptaszki dały se na luz.I świergolić zaprzestały.

Kurs Doskonałego Czarowania by mi się chyba przydał. Rozejrzę się wśród ofert. Może nawet uda mi się upolować jakiś dotowany ze środków UE:)?

Tymczasem z uporem mania(ka)czki powtarzam, że wiosna będzie  i odpisuję na sms:

Bez względu na pogodę BĘDZIE wiosna. 
ZNÓW  otulone kocem na kanapie  przy szampanie (czyt. winie musującym) z truskawką (no bo cholernie jeszcze drogie o tej porze roku) będziemy tworzyć  rymy wielkanocne o zajączku,  co zasuwa przez zaspy białe,  by zdążyć jaja podrzucić w ogródku:))

I szybko nadeszła odpowiedź:

Będzie wiosna, bo do mnie przyjedziesz:)

Uśmiechnęłam się szeroko. Wiosna JEST. W nas.
A i namacalne JEJ dowody można już  tu i ówdzie zobaczyć.

Dziś raniutko otrzymałam od Natki te oto przebiśniegi z komentarzem:

"..Pierwszy obudził się pierwiosnek..." a może jednak przebiśnieg.
Ten,  na trawniku,  przed moja klatką.."

Dzisiejsze ziarnka:
:) wspólne  naleśnikowanie
:) słuchanie wiatru
:) śladami tęczy